E á espera. Preparado pra acoller calquera roupa. Ese plásticoé comounha desas cortinas de urxencias que separan unha cama de outra, que preservan as doenzas de olladas alleas. Cos útis necesarios pra calquera intervención: as pinzas. Non hai moito risco aquí. As pacientes pasan só...
Logo dun bo pedazo mirando pra ela, só me vén esa palabra....
Dende atrás da barreira das plantas, asoma o trapo de limpar. Ese trapo tan natural como as plantas. Tan natural é limpar como manchar. O trapo e as plantas teñen en común a cor: A cor do mar. Natural....
... de roupas sombras, cordas e aire. Sorte que as pinzas, teñen con pulso firme das roupas sombras cordas e aire. Sorte para nós. Pois que sería de nós sen o abrigo das roupas, a suxestións das sombras, o abaneo das cordas e o correr do aire. E...
Collidas polas mans, digo polas mangas! contemplan o mundo. Contemplar non é un acto senón unha actitude. “Agora estou a secar, e mentres seco, espero” Non se sabe se esperan algo. Pero iso é cousa delas. O meu é a serenidade que transmiten, a serenidade de estaren en boa compaña....