Tina pequena, auga, deterxente a xeito, remollo, esperar, aclarar, escorrer e tender.
Lémbrame a facer pan: artesa, formento, fariña, auga, deixar vir (na miña casa chamámoslle “por no tendal”), formar e enfornar.
E despois, vestir ou comer....
Tender. Airear. Tender e airear, airear e tender.
Paréceme inhumana (que non está na medida do ser humano, non é atroz, non é cruel, é non-humana) a arquitectura que despreza a necesidade do ser humano de tender a súa roupa acabada de lavar.
Sen máis alternativa...
A toalla grande cubre a prenda íntima, que non ten por que estar á vista de ninguén, que a ninguén importa que procesión se leva por dentro.
Pero sempre hai un punto de vista esclarecedor.
E sempre quen a mira suxa, aínda que non a mire....