Debruzadas na varanda, as roupas contemplan e exhíbense sen pudor a quen pasa pola rúa. Segundo como lles veña o vento, saúdan ou non. Manteñen a ollada de ver e ser vistas sen timidez, ca naturalidade de quen non oculta nada nin nada malo...
Non se ven pero, inconscientemente, a vista completa o tendedeiro e ocupa as pinzas con camisas, pantalóns, calcetíns, bragas, calzóns, chaquetas, ...
As mans que coidan as plantas coidan a roupa. Estas mans saben de terra e deterxentes, de esterco e manchas e flores e xente limpa! Por iso florecen as roupas e luce a xente con roupa en flor....
Bandeira amarela sobre parede branca. Branco todo. Branco. Nada máis que branco. Branco morto. Nada. Menos o trapo. Cor amarelo insultante, amarelo berro. A cor do sinal que sinaliza a obra. Sempre fai falta un trapo, sempre é útil, necesario, e cando se gasta necesitamos outro...
Entre a malla e a parede, a roupa está incómoda. A malla préndea, a parede tápaa; o sol non chega o vento non corre. A roupa quere fuxir, saltar o muro, ceibarse da pinza, voar. A pinza prende, a parede para....